Një fëmijë që nuk luan, nuk është fëmijë, por burri që nuk luan, e ka humbur përgjithmonë fëmijën që jetonte benda tij dhe i cili do t’i mungojë tmerrësisht.
Asnjë nënë nuk ka ndonjëherë dëshirë të sakrifikojë bijtë e saj për përfitime territoriale, për avantazh ekonomik, për ideologji.
Nuk ka ëndërr dashurie, sado ideale të jetë ajo, e cila nuk përfundon me një foshnjë topolake, qaramane që varet tek gjinjtë.
Nëse njerëzit nuk do të flisnin konkretisht me fëmijët, ata nuk do të bëhen kurrë të rritur, dhe do të bëhen thjesht makina për të ngrënë dhe për të fituar të holla.
Sh. Gjeçovi në veprën «Kanuni i Lekë Dukagjinit», fëmijën e lindur nga prindër pa kurorë fetare e konsideronte si «kopil», pra pas asnjë të drejtë trashëgimie në pasurinë e tet, ndërsa simbas të drejtës kanunore fëmijët e lindur nga cilado grua e njohur
Mendoj se nuk ka gjë më të rëndësishme se të bësh paqe para se të jetë tepër vonë. Dhe gjithmonë paqja vendoset duke shkuar fëmija tek prindi.
Teknologjia është vetëm mjet. Për të bërë që fëmijët të punojnë së bashku dhe të motivohen ata, mësuesi është më i rëndësishmi.
Kur ti je nënë, ti vërtetë nuk je vetëm në mendimet e tua. Një nëne i duhet të mendojë dy herë. Një herë për veten dhe një herë për fëmijën e saj.
Unë mbeta për një kohë të gjatë fëmijë, dhe jam ende fëmijë në shumë aspekte.
Unë isha një fëmijë shumë fetar – shkoja në sinagogë së paku një herë në ditë. Dhe e mbaj mend këtë si një gjë të mirë – unë mendoj se feja është e mirë për fëmijët, sidomos për fëmijët e shkolluar, sepse ajo e lejon imagjinatën, një botë e tërë imagjinat