Thënie nga Pablo Neruda (7 thënie)

Unë u rrita në këtë qytet, poezia ime lindi midis kodrës dhe lumit, ajo e mori zërin e saj nga shiu, dhe si pema ajo u rrit në pyje.

Një fëmijë që nuk luan, nuk është fëmijë, por burri që nuk luan, e ka humbur përgjithmonë fëmijën që jetonte benda tij dhe i cili do t’i mungojë tmerrësisht.

Librat që ju ndihmojnë më shumë janë ato për të cilët mendoni më shumë. Mënyra më e rëndë për të mësuar është ajo e të lexuarit të kollajshëm; por një libër i madh që vjen nga një mendimtar i madh është një anije e mendimit, një thellësi e përbërë nga e v

Nuk i ngjan më asnjërës, që kur të dashuroj unë…

Ti mund t’i kositësh të gjitha lulet, por nuk mund ta ndalosh pranverën së ardhuri.

Dhe një nga një netët midis qyteteve tona të ndara janë bashkuar në natën që na bashkon ne.

Dua të bëj me ty atë që pranvera e sapoardhur bën me qershitë.