Thjeshtësia është një virtyt që nuk gjendet shpesh tek poetët, sepse secili prej tyre e mendon veten si më të madhin e botës.

Është ora të dehemi! të mos jemi më skllevërit martirë të kohës, të jemi pafundësisht të dehur. Me verë, me poezi, apo me virtyte, me çfarë të doni.

E çfarë është poeti? Një njeri i palumtur që e fsheh ankthin e pafund në zemrën e tij, por buzët e të cilit janë formuar në atë mënyrë që psherëtimat dhe qarjet të tingëllojnë si një muzikë e bukur.

Dëshmi e një poeti është se vendi i tij e përthith atë aq ngrohtësisht sa ai e ka përthithur atë.

Artisti nuk ka kohë t’i dëgjojë kritikët. Ai që dëshiron të shkruajë nuk ka kohë të lexojë kritikat.

Muzika fillon të atrofizohet kur largohet shumë nga vallet … poezia fillon të atrofizohet kur largohet shumë nga muzika.

Dora shkruan dhe vazhdon të shkruajë. Dhe nuk ka mëshirë apo mirësi në botë që të fshijë qoftë një gjysmë rreshti të vetëm.

Veç për pak fraza nga letrat e tij dhe për një linjë apo dy të çuditshme të vargut të tij, poeti ecën gojëmbyllur përmes biografisë së tij.

Biografia e një poeti është poezia e tij. Të gjitha të tjera janë poshtëshënime.

Unë u rrita në këtë qytet, poezia ime lindi midis kodrës dhe lumit, ajo e mori zërin e saj nga shiu, dhe si pema ajo u rrit në pyje.