Kritika mund të mos jetë e pranueshme, por është e nevojshme. Ajo përmbush të njëjtin funksion që ka dhimbja në trupin njerëzor. Ajo tërheq vëmendjen ndaj gjendjes jo të shëndoshë të gjërave..
Artisti nuk ka kohë t’i dëgjojë kritikët. Ai që dëshiron të shkruajë nuk ka kohë të lexojë kritikat.
Kush e do korrigjimin e do diturinë, ai që urren kritikën është budalla.
Në kritikë unë do të jem i guximshëm dhe i ashpër, absolutisht si me mik dhe me armikun. Nga ky qëllimi asgjë nuk më zbraps.
Kritika është për letërsinë dhe poezinë si shkëmbi i fshehur është për anijen me vela në det të hapur.
Unë e konsideroj kritika thjesht një nxitje paraprake, një deklaratë për gjërat që një shkrimtar i ka të qarta në kokën e tij diku apo diçka tjetër, ndoshta përpara shkrimit; e pavlerë, nëse nuk vijnë në fruta në veprën e krijuar më vonë.
Unë kritikoj duke krijuar – jo duke gjetur gabime.