Thjeshtësia është një virtyt që nuk gjendet shpesh tek poetët, sepse secili prej tyre e mendon veten si më të madhin e botës.

Artisti nuk ka kohë t’i dëgjojë kritikët. Ai që dëshiron të shkruajë nuk ka kohë të lexojë kritikat.

Artisti është një krijesë e prirë nga demonët. Ai nuk e di pse ata e zgjodhën atë dhe zakonisht është tepër i zënë për t’u habitur për këtë gjë.

Një artist i madh është një burrë i madh në një fëmijë të madh.

Poetët janë si gjuajtësit e topit në bejsboll. Të dy kanë momentet e tyre. Intervalet janë gjëra të rënda.

Pothuajse gjithmonë pakica krijuese e përkushtuar e ka bërë botën më të mirë.