Po të vëmë re përparimin e njerëzisë në të tëra kombet, shohim se ky përparim i madh që duket sot kaq i fortë, sa lufton në tokë, në ujë, nën ujë, në erë, ka lindur nga një luftë e rreptë që ka ngjarë midis mendjes, diturisë që është fryt i saj dhe tradic

Raca njerëzore udhëhiqet nga imigrimi i saj.

Dashuria ndaj vetes është instrument i ruajtjes sonë, ajo i ngjan parakushtit për përjetësinë e njerëzimit: është e nevojshme, ajo është e dashur për ne, ajo na jep kënaqësi, dhe ne duhet ta fshehim atë.

Nuk e di me çfarë armë do të zhvillohet Lufta e Tretë Botërore, por Lufta e Katër Botërore do të zhvillohet me shkopinj dhe gurë.

Tabloja aktuale e shoqërisë njerëzore, në të cilën mbizotëron dhuna, konflikti e urrejtja, të sjell nëpër mend veprën e dështuar të një “Piktori” tepër ambicioz e cinik. Sepse po rezultojnë të dështuar lloj-lloj projektesh e utopish politike, sociale, eko

E tillë është raca njerëzore, shpesh ke keqardhje pse Noa ia doli të hipte në varkë.

Civilizimi është shumëzim i pafund i nevojave të panevojshme.

Duke gjykuar nga pjesët kryesore të historisë së botës, deri më tani, drejtësia është gjithmonë në rrezik.

Morali fetar shfaq njollat e para të autoritarizmit pikërisht sepse pretendon të jetë zbulesë e autoritetit hyjnor. Për ta kthyer këtë autoritarizëm në veprim dhe për t’ia imponuar njerëzimit, ka dalë kategoria priftërore e zbulestarëve dhe bashkë me ta d

Raca njerëzore ka një armë të vërtetë efektive, dhe kjo është e qeshura.