Kur shkruhet në kinezçe, fjala “krizë” ka dy shenja. Njëri shënon rrezikun dhe tjetri shënon mundësinë.

Burrështetas i vërtetë është ai që është i gatshëm të përballë rreziqet.

Çdo njeri ka të drejtë të rrezikojë jetën e tij për ruajtjen e saj.

Çdo njeri ka të drejtë të rrezikojë jetën e tij në mënyrë që ta mbrojë atë. Është thënë ndonjëherë se një njeri që hidhet nga dritarja për të shpëtuar nga një zjarr është fajtor për vetëvrasje?

Mjetet e mbrojtjes kundër rrezikut të huaj historikisht janë bërë instrumente të tiranisë në vend.

Leximi, vetmia, papunësi, një jetë e butë dhe e ndenjur, marrëdhëniet me gratë dhe të rinjtë, janë rrugët e vështira për një të ri, dhe këto e çojnë atë vazhdimisht në rrezik.

Unë nuk kam në të vërtetë urrejtje ndaj rrezikut, përveç ndaj efektit të tij absolut – terrorit.

Duke gjykuar nga pjesët kryesore të historisë së botës, deri më tani, drejtësia është gjithmonë në rrezik.

Gjatë periudhës së parë të jetës së njeriut, rreziku më i madh nuk është të përballesh me rrezikun.

Xhelozia në një romancë dashurie është si kripa në gjellë. Aq sa duhet e zbukuron edhe më tepër shijen, më tepër se duhet e prish jo vetëm shijen por rrezikon edhe jetën.