Varrezat janë plot me njerëz të pazëvendësueshëm.

Një person nuk vdes kur duhet, por kur mund.

Njeriu gjithmonë vdes para se të ketë lindur plotësisht.

Ka mjaft kohë për të fjetur në varr.

Për shkak të solemnitetit të saj të llahtarshëm, vdekja është drita ku pasionet e mëdha, të mira dhe të këqija, bëhen transparente, jo më të kufizuara nga dukjet e jashtme.

Injoranca verbuese na çorienton. O vdekëtarë shkatarraqë, hapni sytë tuaj!

Sikur që valët shkojnë drejtë gurëve të bregut të detit, ashtu nxitojnë minutat tona drejt fundit të tyre.

Unë duhet të kem shkuar të jetoj, ose të qëndroj dhe të vdes.

Është e kotë që frikacakët të ikin; vdekja vazhdon t’i ndjukë këmba këmbës prapa, i vetmi që e sfidon atë është trimi.

Vdekja dhe jeta kanë pikëtakimet e tyre të përcaktuara; pasuritë dhe nderet varen nga perënditë.