Interpretimi i realitetit tonë nëpërmjet modeleve tona e jo nëpërmjet nesh, shërben vetëm për të na bërë gjithnjë e më të panjohur, kurrë më pak të lirë, gjithnjë e më të vetmuar.

Unë kurrë nuk thashë ‘dua të jem vetëm’. Thashë ‘dua të më lënë vetëm’. Ky është i gjithë ndryshimi.

Shpirti i menduar prehet në vetmi.

Ai që kënaqet me vetminë është ose një bishë e egër, ose një perëndi.

Thelbi i Richard Nixon është vetmia.

Leximi, vetmia, papunësi, një jetë e butë dhe e ndenjur, marrëdhëniet me gratë dhe të rinjtë, janë rrugët e vështira për një të ri, dhe këto e çojnë atë vazhdimisht në rrezik.

Ne më shumë jemi krenarë kur jemi vetëm.

Në rrëmujën e njerëzve dhe të ngjarjeve, vetmia ishte tundimi im; tani është mikja ime. E çfarë kënaqësie tjetër mund të kërkosh kur të ballafaqohesh me Historinë?

Me sytë e bukur, shiko vetëm për të mirën e të tjerëve; me buzët e bukura fol vetëm fjalë mirësie, dhe për bukurinë e lëvizjeve të trupit, ec duke e ditur se kurrë nuk je vetëm.

Asnjë femër nuk do të jetë viktimë e keqpërdorimit fizik. Femrat duhet të ndihen jo të vetmuara.