E dua Madridin. Jam shumë i lumtur që jam këtu. Kam tri vjet këtu dhe shpresoj të jem këtu një kohë të gjatë. Por unë jam krenar për prejardhjen dhe kurrë nuk i harroj njerëzit me të cilët u rrita.
Ne do të mbajmë mend gjithmonë. Ne do të jemi krenarë gjithmonë . Ne do të jemi të përgatitur gjithmonë , kështu që ne gjithmonë do të jemi të lirë.
Të gjithë njerëzit e lirë, kudo që ata jetojnë, janë qytetarë të Berlinit. Dhe prandaj, si një njeri i lirë, unë gjej krenari në fjalët “Ich bin ein Berliner!” (Unë jam një Berlinas.
Unë do t’ju jepja një përkufizim të njeriut krenar: ai është një njeri që nuk ka as kotësi dhe as dituri. Nëse do të ishte i mbushur me urrejtje nuk mund të jetë as bosh, as i zgjuar.
Zemërimi është armik i jodhunës dhe krenaria është përbindëshi që e kapërdin atë.
Ne më shumë jemi krenarë kur jemi vetëm.
Babai im është algjerian, krenar për atë që është. Dhe unë jam krenar që babai im është algjerian.
Unë e përfaqësoj Brazilin në gjithë botën. Kudo që shkoj, unë bëj më të mirën time, për të mos e zhgënjyer popullin brazilian. Dhe kësaj ia kam arritur.
Duke e bërë punën të dikujt, pronën të dikujt tjetër, ata në njërën anë ushqejnë krenarinë, luksin dhe të pavërtetën, ndërsa në anën tjetër vesin dhe servilizmin, ose urrejtjen dhe revoltën.