Zoti var peshat më të mëdha mbi telat më të hollë.

Unë jam aq i keq sa më e keqja, por, falënderoj Perëndinë, unë jam aq i mirë sa më e mira.

Unë nuk besoj në Zot, por kam frikë prej Tij.

Gishti i Perëndisë e preku dhe atë e zuri gjumi.

Unë jam njeri, dhe njerëzit nuk e shohin Zotin. Ne nuk jemi të aftë ta shohim Atë, ne vetëm mund ta kërkojmë Atë.

Pa Perëndinë, demokracia nuk mund të shkojë gjatë.

Të gjithë njerëzit kanë lindur me një hundë dhe dhjetë gishta, por askush nuk ka lindur me një njohuri ndaj Perëndisë.

Nuk ka baba të mirë që dëshiron të ngjasë me Atin Qiellor.

Frika e Zotit është fillimi i njohjes.

Zoti, ashtu si e vërteta, kanë qenë për mua një thesar i pamasë. Qoftë Ai për të gjithë siç është për mua.