A guxoj të përcaktoj këtu më të rëndësishmen, rregullin më të dobishëm të të gjithë edukimit? Kjo nuk është për të kursyer kohë, por për ta shkapërderdhur atë.

Ne nuk kemi kohë të kapim kohën tonë.

Le të jemi të sigurt se ata që vijnë pas do të thonë për ne të kohës sonë, se në kohën tonë ne e bëmë gjithçka që mund të bëhej. Ne përfunduam garën, ne i ruajtëm ata të lirë, ne e ruajtëm besimin.

Koha është më me rëndësi për mua se largësia.

Ta ndihmosh një mik në nevojë është e lehtë, por t’ia kushtosh atij kohën tënde nuk është gjithnjë aq e mundshme.

E vërteta është bijë e kohës, jo e autoritetit.

Truri i dashuruar, s’ka kohë për të menduar.

E tashmja nuk përmban asgjë më shumë se e shkuara, dhe ajo që gjendet te pasoja, ishte e pranishme tashmë tek shkaku.

Koha kur rojmë është koha e reklamës, dhe nuk duhet të çuditemi kur shohim mediokritetet e vëndit t’onë të hidhen përpara dhe përpara dhe përpara duke mos bërë vënt përveç për shokë në shkallë mëndore të tyre. (Albania, nr.1, 1909

Është gjithmonë koha e duhur për të bërë gjënë e duhur.