Thënie për Shqipërinë (6 thënie)

Koha kur rojmë është koha e reklamës, dhe nuk duhet të çuditemi kur shohim mediokritetet e vëndit t’onë të hidhen përpara dhe përpara dhe përpara duke mos bërë vënt përveç për shokë në shkallë mëndore të tyre. (Albania, nr.1, 1909

Ay shqiptar që lë vëllezërit e tij e ndahet nga shqiptarët për t’u bashkuar me armiqt’ e Shqipërisë i hequr prej besës, ay është tradhëtar, është armiku i kombit e mëmëdheut. Të këtillë, shqiptarë më mirë të mos jenë se të jenë. Këta duhet të vështrohen s

Hoxhallarë e priftën kena për gjithë qytetet e Shqipërisë, që për me i dalë zot besimit të vet derdhin gjakun e vet, për të shkuar në parrizë me duart të përlyeme me gjak të vëllait të vet dhe atje lart me gëzuar një jetë të këndshme me Papën, Focin, Muha

Pikë së pari Komiteti i turqvet të rij filloi të fusi në dorë hoxhallarët fanatikë edhe civilët e korrompuem, të cilët i shtytën që të pranojnë shkronjat arabishte, për gjuhën shqipe. Me qenë se shkronjat arabishte, përveç që nuk kanë zanore, por edhe si

Një femër aziatike dhe orientale nuk ka sesi t’i japi një kontribut pozitiv shoqëris t’onë t’etshme për një jetë më të lumtur e më të shkëlqyer – sikur shumica e gravet muhamedane në Shqipërin e Vjetër, ashtu edhe një pjesë e madhe e grave kosovare, ndër

Pjesëtari i një fisi në Shqipërinë e Veriut në radhë të parë është shqiptar. Ai kurrë s’i ka përvetësuar mësimet e kristianizmit, as ato të islamizmit (flas vetëm për masat). Krishti dhe Muhamedi janë dy “gomerë magjikë” mbinjerëzorë, çdonjërin nga të cil