Pothuajse gjithmonë pakica krijuese e përkushtuar e ka bërë botën më të mirë.

Deri në shekullin e 20-të përgjithësisht ishte supozuar se një shkrimtar kishte thënë atë që ai kishte për të thënë në veprat e tij.

Unë provoj të jem një qytetar, të jetoj si një njeri – jo si një poet.

Një tregim është si një dhomë në muret e të cilit një numër i dyerve të rreme është pikturuar, ndërsa brenda tregimit, ne kemi në dukje shumë rrugëdalje, por kur autori na çon në një derë të veçantë, ne e dimë se ajo është e duhura, sepse ajo hapet.

Shkrimtari duhet ta mësojë se baza e të gjitha gjërave është të kesh drojë.

Unë nuk jam prej atyre që sakrifikojnë gjithçka për kinemanë, jeta ime do të jetë gjithmonë më e rëndësishme.

I gjithë religjioni, miku im, ka dalë thjesht nga mashtrimi, frika, lakmia, imagjinata, dhe poezia.

Kur vjen puna tek muzika, jeni vetëm ju dhe mikrofoni. Nuk jeni ju dhe aparaturat e regjistrimit.

Çdo njeri inteligjent, qoftë artist ose jo – matematikan, doktor, shkencëtar – zotëron një mënyrë poetike të vrojtimit dhe të përshkrimit të botës.

Kurrë mos bëj luftë me ata njerëz të cilët e blejnë bojën me fuçi.