Bota e realitetit ka kufijtë e saj, bota e imagjinatës është e pakufishme.

Njeriu nuk ia vë flakën një bote tashmë të humbur.

Urrejtja dhe forca nuk mund të jenë vetëm në një pjesë të botës, pa pasur një ndikim në pjesën tjetër të saj.

Asgjë nuk botë nuk është më e rrezikshme se injoranca e sinqertë dhe marrëzia e ndërgjegjshme.

Bota nuk u krijua një herë dhe për gjithë kohën për secilin prej nesh individualisht. Janë bërë shtesa ndaj saj në rrjedhën e gjërave tona të jetës për të cilat ne kurrë nuk kemi pasur ndonjë dyshim.

Ne nuk mund të hiqemi si të pafajshëm në një botë që nuk është e pafajshme.

Asgjë nuk është e përjetëshme në këtë botë të ligësht, – madje as shqetësimet tona.

Ata thonë se bota është bërë shumë e ndërlikuar për përgjigjet e thjeshta. Ata e kanë gabim.

Shpëtimi i botës është në vuajtjen e njeriut.

Pothuajse gjithmonë pakica krijuese e përkushtuar e ka bërë botën më të mirë.