Asgjë nuk botë nuk është më e rrezikshme se injoranca e sinqertë dhe marrëzia e ndërgjegjshme.

Kurrë mos u zhyt në tundimin e ligësisë.

Pyetja më ngulmuese dhe më urgjente është: “Çka je duke bërë ti për të tjerët?”

Unë vetëm desha të bëhet vullneti i Zotit. Dhe ai më lejoi mua të ngjitem në mal. Dhe unë hodha vështrimin tej, dhe pashë tokën e premtuar! Unë mund të mos arrij atje me ju, por dua që ju ta dini sonte se ne populli do ta arrijmë tokën e premtuar.

Unë mendoj se e vërteta e paarmatosur dhe dashuria e pakushtëzuar do të kenë fjalën e fundit në realitet. Prandaj i humburi i drejtë dhe i përkohshëm është më i fortë se triumfuesi i keq.

Mjetet që ne përdorim duhet të jenë po aq të pastra sa synimet që ne kërkojmë të arrijmë.

Historia do të shënojë se tragjedia më e madhe e kësaj periudhe tranzitore shoqërore nuk është britma çjerrëse e njerëzve të këqinj, por heshtja lemeritëse e njerëzve të mirë.

Padrejtësia diku është kërcënim kundër drejtësisë kudo.

Errësira nuk mund ta davaritë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë këtë. Urrejtja nuk mund ta davaritë urrejtjen; vetëm dashuria mund ta bëjë këtë.

Pothuajse gjithmonë pakica krijuese e përkushtuar e ka bërë botën më të mirë.