Franca e ka humbur betejën, por jo luftën.

Është një fat i keq që ne mund ta sigurojmë paqen vetëm duke përgatitur luftën.

Lavdia qëndron në përpjekjen për t’ia arritur një qëllimi dhe jo në arritjen e tij.

Fjala e mirëfilltë “sekret” është e neverishtme në një shoqëri të lirë dhe të hapur; dhe ne jemi si popull aktualisht dhe historikisht kundër shoqërive sekrete, betimeve sekrete, dhe procedimeve sekrete.

Liderët mund të ndjellin një alkimi të vizionit të madh.

Madhështia është një rrugë që të çon drejt së panjohurës.

Është fundi? Po i çkaje? Fundi i Francës? Jo. Fundi i mbretërve? Po.

Një perandori, si një tortë e madhe, është më e lehtë të kafshohet anash.

Prirja amerikane është të besohet se politika e jashtme është një nënndarje e psikiatrisë.

Ne nuk kemi frikë t’ua besojmë amerikanëve faktet e papëlqyeshme, idealet e huaja, filizofitë aliene dhe vlerat konkuruese. Sepse një shtet që ka frikë ta lejojë popullin e tij ta gjykojë të vërtetën dhe të rremen në një treg të hapur është një shtet që ka frikë nga populli i tij.