Është hera e parë e ndoshta e fundit që më ndodhi. Ishte një ndjesi e veçantë, jo normale për mua.

Do të isha shumë i lumtur të takohesha përsëri me miqtë e mi që i kam njohur nga e gjithë bota gjatë karrierës sime. Kjo mundësi e madhe jepet, për mua personalisht, nga roli ynë si mikpritës i Kupës së Botës.

Ne kemi mbetur i vetmi vend që ia lejojmë vetes dy pushime në kampionat. Shikojeni Anglinë, Italinë dhe Spanjën. Ata luajnë gjatë gjithë kampionatit. Ne marrim gjashtë javë pushim në dimër deri në fund të janarit. Dhe ky është një luks.

Kupa e parë e Botës që unë e mbaj mend ishte në vitin 1950, kur unë isha 9 apo 10 vjeç. Babai im ishte një futbollist. Dhe ishte një ndeshje e madhe. Dhe kur Brazili humbi ndaj Uruguajit, unë pashë babain tim tek qante.

Zoti më bën mua të luaj mirë. Prandaj unë bëj gjithnjë shenjën e kryqit kur dal në fushë. Më duket sikur e tradhtoj atë nëse nuk e bëj.

Unë isha me fat që erdha nga një zonë e vështirë. Kjo të mëson jo thjesht për futbollin, por edhe për jetën.

Niveli i futbollit në Angli është kulmi. Futboli anglez është lideri i botës.

Të gjithë e njohin jetën time. Unë fitova shumë gara dhe shënova më shumë se 1000 gola, fitova tri Kupa Bote, por nuk luajta në Lojërat Olimpike.

Edson është personi që mbështet Pelen. Edson është themeli. Pele thjesht vjen dhe ia jep fytyrën.

Brazili ka pasur gjithmonë lojtarë të mëdhenj, në vend dhe në botë, por ne kemi nevojë ta bashkojmë këtë talent dhe të nxjerrim një ekip prej tij.