Unë ngrihem mbi dobësinë e kërkimit për të krijuar një rend të shkakut dhe pasojës, në mes të fatkeqësisë dhe mizorisë.

Kufijtë që ndajnë Jetën nga Vdekja janë të paqartë dhe të vagullt. Kush do të thotë se ku e mbaron njëra dhe ku fillon tjetra?

Nëse ju dëshironi të harroni ndonjë gjë patjetër, bëjeni një shënim se kjo gjë është për t’u mbajtur mend.

Në kritikë unë do të jem i guximshëm dhe i ashpër, absolutisht si me mik dhe me armikun. Nga ky qëllimi asgjë nuk më zbraps.

Hunda e një turme është imagjinata e saj. Me këtë, në çdo kohë, ajo mund të drejtohet në heshtje.

Unë kam dëshirë të mund të shkruaj në mënyrë aq misterioze sa një mace.

Ata që ëndërrojnë ditën njohin shumë gjëra që iu shpëtojnë atyre që ëndërrojnë vetëm natën.

Unë nuk kam në të vërtetë urrejtje ndaj rrezikut, përveç ndaj efektit të tij absolut – terrorit.

Gjithçka që ne shohim apo duket është një ëndërr, por brenda një ëndërre.

Unë kam besim të madh në budallenjtë; vetëbesim e quajnë miqtë e mi.