Në momentet e sëmundjes ne jemi të detyruar të pranojmë se ne nuk jetojmë vetëm, por të lidhur me zinxhirë në një krijesë të një mbretërie tjetër, krejt e një bote tjetër, e cila nuk ka dijeni për ne dhe nga e cila është e pamundur të arrijmë që ta kuptoj

Vetëm nëpërmjet artit ne mund të dalim nga vetja dhe të dimë se çfarë sheh një person tjetër.

Qoftë vetëm për hir të hijeshisë, unë përpiqem të mbetem moralisht i pastër.

Asnjë mërgim në Polin e Jugut ose në samitin e Malit të Bardhë nuk na ndan ne më saktësisht nga të tjerët se praktikimi i një vesi të fshehur.

Hijeshia e gruas që po kalon në përgjithësi është në proporcion të drejtpërdrejtë me shpejtësinë e kalimit të saj.

Lidhjet që bashkojnë një person tjetër me veten tonë ekzistojnë vetëm në mendjen tonë.

Paradokset e sotme janë paragjykimet e së nesërmes, gjersa paragjykimet më të zhytura në errësirë dhe më të mjerueshme kanë pasur moment të tyre të risive, kur moda u huazonte atyre hirin e saj të brishtë.

Koha në dispozicionin tonë çdo ditë është elastike; pasionet që ndiejmë e bymejnë atë, ato që na frymëzojnë e tkurrin atë, dhe zakoni e mbush atë.

Dashuria është hapësirë ??dhe kohë e matur me zemër.

Nuk ka asnjë njeri, sado i mençur, i cili në një periudhë të rinisë së tij nuk ka thënë gjëra, ose nuk ka përjetuar disi vetëdijen nga e cila është kaq i pakënaqur në jetën e mëvonshme, sa po të mundte, do ta shuante nga kujtesa.