Para martese një burrë deklaron se do të japë jetën t’ju shërbejë; pas martese, ai nuk do të ulë as gazetën për të folur me ju.

O Zot për vete s’dua gjë jo… por për prindërit nje dhëndërr të bukur.

Qëllimi në martesë nuk është të mendosh njësoj me partnerin, por të mendosh bashkë me të.

Vërtet njerëzit kanë thënë gjithçka në fytyrë të tokës. Unë dua vetëm të merrem me punën time, t’i rrit fëmijët e mi, dhe me shumë shpresë se do të gjej dikë që ta ndaj jetën time me të përsëri.

Librat dhe martesa nuk pajtohen mes vete.

Çdo ditë është një kompromis. Të jetosh me dikë kërkon shumë mirëkuptim. Por mua më pëlqen të jem e martuar. Vërtet më pëlqen pa masë.

Bari në anën tjetër të gardhin duket gjithmonë më i gjelbër, por zakonisht vetëm për shkak të paarritshmërisë.

Martesa e vë njeriun në lidhje fatale me zakonet dhe traditën, dhe traditat e zakonet janë si era dhe moti, të dy të pallogaritshëm.

Martesa është një institucion që mbahet së bashku nga tre libra: libri i mirë, libri i gatimit dhe libri i çeqeve.

E vërteta është se mund të kesh një martesë të mrekullueshme, por ende nuk ka garancion.