Dashuria shpesh nuk është gjë tjetër veç një shkëmbim i favorshëm midis dy njerëzve, të cilët arrijnë më të shumtën e asaj që presin, duke i çmuar vlerat e tyre në tregun e personalitetit.

Çfarë do të ishte bota pa dashurinë? Si xixëllonja pa dritë.

Dashuria lind, jeton dhe vdes në sy.

Pa u lind po e braktis këtë dashuri, mos harro kur më the: do të jetoj vetëm për ty, o ti dhe vetëm ti!

Pa puthje s’ka dashuri.

Në qoftë se askush nuk na do, atëhere as veten tonë nuk e duam.

Jam ndjerë i shastisur nga fakti që njerëzit mund të bëhen martirë për fenë – Kam ndjerë keqardhje të madhe. Por nuk ndjej më keqardhje. Unë do të bëhesha martir për fenë time. Dashuria është feja ime. Unë do të vdisja për të.

Dashuria ta djeg zemrën si zjarri drutë.

Të tentosh shkatërrimin e pasioneve tona është një marrëzi e madhe. Sa qëllim fisnik është ai i një zelltari që e torturon veten si një i çmendur në mënyrë që të mos dëshirojë asgjë, të mos dashurojë asgjë, të mos ndjejë asgjë, dhe i cili, nëse ia arrin, do të përfundojë në një monstër të tërë!

Të duash veten është fillimi i një idili që zgjat gjithë jetën.