Dashuria është e verbër, ndërsa martesa të kthen sytë.

Një bisedë është një dialog, jo një monolog. Ja pse ka kaq pak biseda të mira: për shkak të pamjaftueshmërisë, dy bashkëbisedues të zgjuar rrallë herë takohen.

Kuptimi është një rrugë dydrejtimëshe.

Për mua burri është qershia në tortë. Por unë jam torta dhe edhe e vetme jam shumë e mirë. Edhe nëse nuk e kam qershinë.

Prapa çdo burri të madh fshihet një grua e vogël që e ndihmon. Burri mund të jetë kreu, por gruaja shpesh është qafa që e kthen.

Do të më pëlqente të shihja një tip burri që dallon nga gorilla, që një grua e mirë dhe e bukur nuk e ka gdhendur që të nxjerrë një burrë.

Njerëzit nuk martohen nga arsyeja apo kujdesi, por se ashtu janë mësuar.

Kurrë nuk e kuptoni sa shumë ndryshon zëri i një personi derisa gruaja ndalet së bërtituri dhe i përgjigjet telefonit.

Partneri ideal nuk ekziston, përndryshe nuk do të ishte njeri.

Kur shihni një çift që ecën në rrugë, ai që është disa hapa para është bashkëshorti që është çmendur.