Martesa: Besimi është fillimi i saj, gëzimi është pjesë e saj dhe dashuria është zemra e saj.

T’i njohësh gratë apo t’i duash ato, nuk ka rrugëdalje tjetër.

Disa njerëz pyesin për sekretin e martesë sonë. Ne gjejmë kohë të hamë në restorant dy herë në javë. Një darkë e vogël në dritën e qirinjve, muzikë e lehtë dhe vallëzim. Ajo shkon të martave, unë të premteve.

Dashuria është si era e nxehtë.

Nëse dashuria është e verbër… Si më gjeti mua atëherë?

Ndaj mos guxo të ikësh larg, jo, jo nuk dua të vuaj për ty, se do t’i fal çfarë kam moj vajzë që përherë të jem me ty!

Kur ti je larg meje, jam sikur zogu pa një krah.

Dashuria ndaj vetes është instrument i ruajtjes sonë, ajo i ngjan parakushtit për përjetësinë e njerëzimit: është e nevojshme, ajo është e dashur për ne, ajo na jep kënaqësi, dhe ne duhet ta fshehim atë.

Të të kem dhe të të mbaj, në të mirë e në të keq, në pasuri dhe varfëri, në sëmundje dhe në shëndet, të të dua dhe të të gëzoj, derisa vdekja të na ndajë.

Dashuria e vërtetë është e rrallë, miqësia edhe më e rrallë.