I tha dashuria miqësisë: pse ekziston ti kur jam unë? Miqësia u përgjigj: Për të mbushur me një buzëqeshje atje ku ti le lot.

Desha të t’u afrohesha por ti u largove prej meje. Sa u zgjova prej gjumit, ti ishe ikë diku ku nuk të gjeja ty.

Dashuria mundet shumë. Paraja mundet gjithçka, me përjashtim të dashurisë…

Dashuria është si era e nxehtë.

Nëse dashuria është e verbër… Si më gjeti mua atëherë?

Ndaj mos guxo të ikësh larg, jo, jo nuk dua të vuaj për ty, se do t’i fal çfarë kam moj vajzë që përherë të jem me ty!

Kur ti je larg meje, jam sikur zogu pa një krah.

Dashuria është romani i zemrës.

Kur një djalë më thotë se unë jam e bukur, kjo nuk është diçka e dëshirueshme. E bukur është më e pakta që duhet të jesh për të dashurin tënd.

Hape qiellin për mua, sillma dritën e diellit, hape qiellin dhe retë do të ikin. Do të shkrihen larg, diku larg përgjithnjë po unë dua që diellin të ma sjellësh veç ti.