Të dua pa masë, të dua pa mbarim, të dua më shumë se sa shpirtin tim.

Çdo sekond pa ty, është si mos të më rreh zemra.

S’besoj se do të lëndohesh shumë, ti ende s’e di ç’është dashuria, ndaj s’mund ta kuptoje dot, prushin e ndjenjave të mia. S’kam besuar se më ik si era, s’kam menduar të jetoj pa ty, s’besoj se erdhi pranvera derisa s’pushojnë të lotojnë këta sy! S’kam da

I shkruaj zërit që kurrë s’e dëgjova, dashurisë që mbeti vetëm në mendje, asaj që vetëm e ënderrova.

Lulet nuk m’i pranove, tani më ke zemëruar, këtë gjest do ta kuptoj se dashurinë time ke refuzuar!

Në dashuri tepër nuk është mjaft….

Në mes të natës, erdhe ëndrrat m’i prishe ti, për mua ishe e vdekur, e humbur në gjithësi.

E kam një dëshirë, oh sa është e thjeshtë: me t’i puthë buzët, tjetër s’kisha deshtë.

Më kujtohet dita kur të takova ty. Në zemrën time ndjeva ngrohtësinë e flakës që u ndez. E ndiej edhe tash. Të dua. Përgjithmonë vetëm ty!

Bukuria gjithmonë u sjell femrave dhe meshkujve më shumë dhembje se sa gëzim.