Shiu rrjedh nga qielli, uji nga deti; më dhuro një puthje, se nuk bëhet kiameti!
Nacionalisti më i mirë është ai që dallon të metat e popullit të vetë.
N.q.s. do të mund të arsyetoje dot me fetarët, s’do të kishte më fetarë…
Çdo gjë thyhet dhe ndoshta prap ngjitet por një zemer kur thyhet një herë smund të ngjitet sa të ketë hënë dhe diell.
Skam besuar se më ik si era, skam menduar të jetoj pa ty, sbesoj se erdhi pranvera derisa spushojnë të lotojnë këta sy!
Kur rrjedh një lot, besoje se e ka me të vërtetë – kur vuan një zemer, pa ty nuk rri dot e qetë!
Mbi detin e qetë lundronte një fletë. Mbi të shkruante “Të dua për jetë”…