Jetë – do të thotë: të flakësh vazhdimisht larg teje gjithçka që dëshiron të vdesë. Jetë – do të thotë: të jesh i ashpër dhe i pamëshirshëm me gjithçka që plaket dhe dobësohet brenda nesh – dhe jo vetëm brenda nesh. Jetë – do të thotë gjithashtu: të mos të të vijë keq aspak për ata në prag të vdekjes, të mjerët e pleqtë; Të jesh vazhdimisht vrasës; – Por ja që plaku Moisi tha: “Mos vrit!”

Jeta mbaron aty ku fillon “mbretëria e zotit”.

Shpjegimet misticiste konsiderohen si të thella. E vërteta është se nuk janë së paku as sipërfaqësore.

A është njeriu një prej gabimeve të zotit, apo është zoti një prej gabimeve të njeriut?

Nuk ka aq dashuri e mirësi në botë sa të na lejohet ta shpenzojmë drejt qenieve imagjinare.

Një shëtitje e rastit në pavionin e të çmendurve tregon se besimi nuk provon kurrgjë.

Më  mirë  mos di asgjë  se sa të  dish shumë  gjë ra në  gjysmë .

Mos hyni kishave nëse doni ajër të pastër.

Besim do të thotë të mos duash të mësosh çka është e vërtetë.

Besimi kristian që prej zanafille është flijim, flijim i krejt lirisë, krejt krenarisë, krejt vetëbesimit të shpirtit; Është në të njëjtën kohë përulje, një vetërrënim dhe vetëgjymtim.