Në këtë natë me shi, eja mos më le në vetmi, se zemra ime të don vetëm ty!

Ishe ti e para rënie, i pari rrëzim, udhëtimi i një zemrë që nuk ka mbarim… Sa do doja të ishe me mua tani…

Tërë gjithësia e shkrirë në një qenie – kjo quhet dashuri.

Ti je një ënderr e natës, shumë herë për ty ëndërroj, kur vjen në ëndrren time dijë se shumë të dashuroj.

Të falënderohem për atë që më the “PO” si dhe për kujtimet e mrekullueshme që edhe sot në zemrën time shfaqin lumturi. Të falënderohem për buzëqeshjet tua dhe puthjet. Të falënderohem për dashurinë tënde.

Të besosh është fuqia e dytë, sepse e para është të duash.

Ti je shkaktare për këtë vetmi…

Ajo çka shohin sytë është formë, jashtë e brenda saj unë endem, shpirt!

Ti prapë më thua se më don, por ti po shkon dhe po gabon. Si harroë ata sy, si dhe lotët që të rrodhën ty!

Dashuria është hapësirë ??dhe kohë e matur me zemër.