Çdo sekond pa ty, është si mos të më rreh zemra.
Feja e sotme është mitologjia e nesërme.
Sbesoj se do të lëndohesh shumë, ti ende se di çështë dashuria, ndaj smund ta kuptoje dot, prushin e ndjenjave të mia. Skam besuar se më ik si era, skam menduar të jetoj pa ty, sbesoj se erdhi pranvera derisa spushojnë të lotojnë këta sy! Skam da
I shkruaj zërit që kurrë s’e dëgjova, dashurisë që mbeti vetëm në mendje, asaj që vetëm e ënderrova.
Lulet nuk m’i pranove, tani më ke zemëruar, këtë gjest do ta kuptoj se dashurinë time ke refuzuar!
Në dashuri tepër nuk është mjaft .
Në mes të natës, erdhe ëndrrat m’i prishe ti, për mua ishe e vdekur, e humbur në gjithësi.
E kam një dëshirë, oh sa është e thjeshtë: me t’i puthë buzët, tjetër skisha deshtë.
Më kujtohet dita kur të takova ty. Në zemrën time ndjeva ngrohtësinë e flakës që u ndez. E ndiej edhe tash. Të dua. Përgjithmonë vetëm ty!
Bukuria gjithmonë u sjell femrave dhe meshkujve më shumë dhembje se sa gëzim.