Kur të ndihesh vetëm dhe të mos kesh qetësi, vëre dorën në zemër për mua, pak mendo, ulu pranë dritares dhe hënën shiko, atëherë unë nga larg do të ndjej se vërtet më do, tek dritarja do vrapoj, ngre kokën dhe hënen shikoj dhe atje larg në qiell në largës