Unë besoj se mendja njerëzore apo shoqëria njerëzore nuk janë të ndarë në reparte të quajtura sociale, politike apo religjiore. Të gjitha veprojnë dhe ndërveprojnë mbi njëra tjetrën.

Njeriu jeton i lirë vetëm nga gatishmëria e tij për të vdekur; nëse për këtë është nevoja, në duart e vëllait të tij, kurrë duke e vrarë atë.

Nëse njeriu do të kishte gjysmën e dëshirave të tij, atëherë do t’i dyfishonte telashet e tij.

Shiko çfarë mjetesh përdor një njeri, shqyrtoi motivet e tij, vëzhgoi kënaqësitë e tij. Njeriu thjesht nuk mund ta fshehë veten!

Këmbëngulja, sekreti i të gjitha triumfeve.

Unë jam njeri, dhe njerëzit nuk e shohin Zotin. Ne nuk jemi të aftë ta shohim Atë, ne vetëm mund ta kërkojmë Atë.

Kështu mëso ta bësh zap frikën. Kjo është e vetmja mënyrë për të qenë mjeshtër sot: t’i shikosh gjërat pa frikë, dhe të veprosh drejt pa frikë.

Njeriu modern duhet ta zbresë spiralen e absurditetit të tij deri në pikën më të ulët; vetëm atëherë mund të shohë përtej saj. Natyrisht është e pamundur t’i biesh rrotull, kapërce mbi të ose thjesht shmange atë.

Kape ditën. Gëzoje atë – bëj çmos. Merre ditën siç vjen. Merri njerëzit siç vijnë… E shkuara, mendoj, më ka ndihmuar që ta çmoj të sotmen – dhe nuk dua ta vë në hije asnjë çast duke u trembur nga e ardhmja.

A janë bindjet një gjë kaq e thjeshtë si rrobat që njeriu mund t’i ndërrojë si të dojë? Bindjet janë të tilla për njerëz që jetojnë epoka dhe epoka.