Në përpjekje për të arritur të pamundshmen, njeriu duhet të orvatet të arrijë absurdin.

Gjithçka ka bukuri, por jo gjithkush e sheh atë.

Kritika mund të mos jetë e pranueshme, por është e nevojshme. Ajo përmbush të njëjtin funksion që ka dhimbja në trupin njerëzor. Ajo tërheq vëmendjen ndaj gjendjes jo të shëndoshë të gjërave..

Britma është një gropë e pafund që e dërmon njeriun në një përpjekje të pafund për të kënaqur nevojën pa e arritur kurrë kënaqësinë.

Ekziston vetëm një pasion, pasioni për lumturinë.

Kafsha është e paditur për atë që di, njeriu e di se është i paditur.

Unë arrij në përfundimin se pjesa më e madhe e të këqijave të njerëzimit kanë ardhur nga vlerësimet e gabuara që iu janë bërë vlerave të gjërave.

Shpirti njerëzor ende ka nevojë më të madhe për idealen se për realen. Nga realja ne ekzistojmë; nga idealja ne jetojmë.

Njeriu nuk është i zvetënuar për shkak se është i përpirë nga mendimet. Ka laboratorë të dukshëm dhe laboratorë të padukshëm.

Asnjë njeri nuk e ka marrë nga natyra të drejtën t’i komandojë qeniet e tjera njerëzore.